Ringkasan danau toba dalam bahasa sunda
Kacaritakeun di padumukan Sumatera aya patani anu getol digawe. Manehna hirup sorangan. Unggal poe digawe ngahuma jeung ngala lauk teu nyaho kacape. Manehna ngalakukeun ieu pikeun kahirupan sapopoena.
Hiji poe manehna indit ka leuwi teu jauh ti imahna, neangan lauk jang poe ayeuna. Ngan ngamodal jeujeur, eupan jeung korang (wadah lauk), manehna langsung indit ka leuwi. Saprak nepi di leuwi, manehna langsung ngalungkeun jeujeurna. Salila ngadagoan eupanna didahar ku lauk, patani eta ngadua “Gusti, mugia abdi dinten ieu abdi dipaparin rizki (lauk) anu seeur”.
Teu lila ti eta saenggeus nempo hasil beubeunanganna, eta patani kacida reuwasna kusabab lauk nu td beunang teh bisa ngomong. “Tulung kawula ulah didahar! Antepkeun kawula hirup”, gorowok eta lauk. Teu loba nanya, lauk beubeunanganna teh langsung dibalikeun deui kajero cai.
MAAF KALO SALAH
Sakali kana hiji waktu, aya cicing saurang nonoman nyalira anu ngaranna Pulo. The nonoman ngaranna Toba. Hal ieu kacida teuas, anjeunna téh patani. taneuh garing hasil conjured kana sawah subur ku Karen anjeunna pernah lacked. Toba cicing nyalira, anjeunna tumaros sadayana dirina, sarta anjeunna dipikacinta di fishing walungan. Hiji poé, Toba buka fishing di walungan deukeut imahna. Toba neneda ka Allah nu ayeuna manéhna meunang loba lauk bisa asak.